بدون عنوان

مرحله گفتار دو کلمه ای : این مرحله معمولا از 18 تا 20 ماهگی آغاز می شود و اولین گام برای جمله سازی توسط کودکان است . نکته قابل توجه در این مرحله ، سرعت بکارگیری ترکیبات دو کلمه ای است . مثلا در نمونه زیر :

« بچه ای اولین عبارت دو کلمه ای را در سن 19 ماهگی به زبان آورد و در همان ماه 14 عبارت دو کلمه ای مختلف به کار برد . در 6 ماهه بعد تعداد ترکیبات دو کلمه ای این کودک در هر ماه به ترتیب 24 ، 54 ، 89 ، 250 ، 1400 و 2500 بود . » در بحث گفتار دو کلمه ای کودک ، توجه به چند نکته ضروری است :

الف ) گفتار تلگرافی : هر چند کودک در این سن قدم به میدان جمله سازی گذاشته است اما هنوز زبان او نسبت به بزرگسالان بسیا ساده است . از این رو در کلام کودک حروف تعریف ، حروف اضافه ، حروف ربط ، افعال کمکی و امثال آن دیده نمی شود و کودک بیشتر از اسم و فعل و تا حدودی از صفت استفاده می کند . این نوع کلام گفتار تلگرافی نامیده می شود . البته این نوع صحبت کردن ، فقط به گفتار دو کلمه ای محدود نمی شود و حتی زمانی که کودک از عبارات طولانی تر نیز استفاده می کند ، باز حالت تلگرافی بودن را تا حدی حفظ می کند . در زمینه گفتار تلگرافی این سوال مطرح است که آیا کودک این گفتار را به صورت تصادفی و به میل خود شکل می دهد یا اینکه کلام او در همین حد نیز از نظم مشخصی برخوردار است که کودک ناخود آگاه از آن پیروی می کند ؟ اما برای پاسخ هنوز هیچ مدرک قانع کننده ای یافت نشده است .

ب ) بافت : به گفتار تلگرافی کودک 21 ماهه ای که مورد مطالعه قرار گرفته بود توجه کنید : « ماما جوراب » . منظور کودک چیست ؟ منظور کودک از همین جمله در موقعیتهای مختلف دیگر که گفتارهای متفاوتی را می طلبید چه بود ؟ یکبار که کودک جوراب مادرش را برداشته بود این عبارت را بیان کرد و بار دیگر هنگامی که مادر جوراب کودک را به پای او می کرد باز این عبارت شنیده شد . مشخص است که با توجه به بافتهای مختلفی که این کلام در آن بیان شده باید معانی متفاوتی از آن فهمید و بافتی که کودک در آن سخن می گوید نقش مهمی در ارتباط صحیح با کودک دارد . 

جملات پیچیده : در حدود 24 تا 30 ماهگی و بعد از آنکه کودک تا حدی با علایم و دستورهای زبان آشنا شد کم کم به بیان جملات پیچیده ای از قبیل جملات ربطی ، سوالی ، منفی ، موصولی و مجهول می پردازد .

در خصوص ساخت جملات ربطی باید از حروف و کلمات ربط استفاده کرد . اولین حرف ربطی که کودک بکار می برد « و » است و پس از آن از کلمات ربطی دیگری مثل « چونکه » ، « چه » ، « وقتی که » استفاده می کند . دربیان و فهم جملات سوالی نیز قانون تقدم فهم بر تولید گفتار وجود دارد . کودک دو ساله سوالاتی را که جواب آنها بلی / نه است و یا سوالاتی را که با « چه » ، « کی » و « کجا » آغاز می شود ، درک می کند و معمولا به آنها به درستی جواب می دهد . هنگام بیان جمله سوالی همان جمله مثبت را می گوید ولی در پایان جمله کمی صدای خود را بلند می کند تا سوالی بودن آن معلوم شود .

در سیر استفاده از جملات منفی نظم خاصی مشاهده می شود مثلا کودکان انگلیسی زبان در ابتدا جملات منفی را با اضافه کردن کلمه ( no)بر سر جملات مثبت می سازند اما بعدها طرز صحیح بکارگیری علامت منفی را یاد میگیرند و جملات نسبتا صحیحی را به کار می گیرند . البته در اینجا هم توجه به تفاوتهای فردی امری ضروری است .

در سه سالگی کودک با استفاده از روابط موصولی به کار بردن جملات پیچیده را آغاز می کند . در اینجا سیر رشد تدریجی است . در ابتدا کودکان فقط بندهای کامل و مستقل را به هم متصل می کنند ولی بعدها به دلیل وجود عبارتی فرعی ، عبارت اصلی را در بیان نا تمام می گذارند و چنین جملاتی می سازند : « جغدی که قند می خورد ، سریع می پرد . »

روشن است که بیان جملات معلوم به مراتب از به کار گیری جملات مجهول ساده تر است به طوری که بزرگسالان هم کمتر از جملات مجهول استفاده می کنند در آزمایشی روی کودکان 3- 4 ساله از آنان خواسته شد که با شنیدن جمله در عمل آن را نشان دهند . کودکان با شنیدن جمله « ماشین به کامیون ضربه میزند » و « کامیون به ماشین ضربه می زند » به طور صحیح این حالت را نشان دادند اما زمانی که جمله مجهول « ماشین توسط کامیون ضربه می خورد » را شنیدند باز ماشین را به کامیون می زدند و فاعل بودن کامیون را درک نمی کردند گویا همان اسم اول را فاعل جمله تلقی می کردند .
نظر مثبتتون رو در مورد این مطلب حتما بنویسید