ترنم دردری

امروز بالاخره بعد از 10-12 روز بالاخره روی آرامش رو دیدم....می گید چطوری؟ خودمم نمی دونم فقط جزء عجایب بود که امروز ترنم بعد از بیدار شدن از خواب هوای بیرون به سرش نزد و گریه نکرد...

کلاً از روزی که دیگه می می نمی خوره به جای اون هرروز صبح و بعداظهر نیم ساعت بعد از بیدار شدنش دست منو می گیره و می بره جلوی در خونه و می گه دردر..

خلاصه که جونم براتون بگه مامان جون و آقا جونو بابا محمود همه اسیر شده بودن این مدت.....

یه شب هم که تا 2 نصفه شب بابا محمودی بیچاره ترنم رو توی خیابون می چرخوند تا بخوابه.....

اینو بگم که تو این مدت یکی دو دفعه هم ترنم باز می می خورده البته خیلی خیلی کم...

اما هرروز ماشاءالله داره وروجک تر از روز قبل میشه و کارهای عجیب غریب تر و بزرگونه تری می کنه

راستی اینو نگفتم که شنبه 13 خرداد ظهر با هم رفتیم مهد کودک رادمان تا اوضاع اونجارو بررسی کنیم تا شاید اگه اخلاق ترنم خوب نشد ببریم بذاریمش اونجا....اونجارو بگو چیکار کرد...کم مونه بود که از دیوارهای مهدم بالا بره.....رفته بود رو میز مدیر مهد نشسته بود این دختر وروجک من....